ประเภท : มรดกโลกทางวัฒนธรรม
ปีที่ขึ้นทะเบียน : พ.ศ.2542
ชื่อเป็นทางการ : สถานที่ศักดิ์สิทธิ์หมีเซิน (My Son Sanctuary)
ที่ตั้ง : จังหวัดกว๋างนาม เวียดนาม
เรียบเรียง : ลำเจียก สองสีดา
สถานที่ศักดิ์สิทธิ์หมีเซิน (My Son Sanctuary)
ความเป็นมาและความสำคัญ
สถานที่ศักดิ์สิทธิ์หมีเซิน (My Son Sanctuary) หมีเซินเคยเป็นนครศักดิ์สิทธิ์ที่มีความสำคัญอันดับต้น ๆ ของอาณาจักรจามปามาตั้งแต่ศตวรรษที่ 4 จนถึง ศตวรรษที่ 15 ด้วยระยะเวลาที่ยาวนานกว่า 900 ปี ทำให้โบราณสถานแห่งนี้เป็นที่รวบรวมลักษณะทางด้านศิลปกรรมที่หลากหลาย จัดเป็นกลุ่มโบราณสถานในศาสนาฮินดูที่เก่าแก่และสมบูรณ์ที่สุดในอินโดจีน
ปราสาทหมีเซินสร้างด้วยศิลปะจามโบราณในสมัยศตวรรษที่ 4 เพื่อใช้เป็นศาสนสถานสำหรับบูชาพระศิวะ ตามความเชื่อในศาสนาฮินดู อยู่ในจังหวัดกว๋างนาม ภาคกลางของประเทศเวียดนาม ตั้งอยู่บริเวณที่ราบต่ำ มีภูเขาโอบล้อม เนื้อที่ประมาณ 2 ตารางกิโลเมตร ประกอบด้วยปราสาททั้งหมด 73 หลัง นอกจากตัวปราสาทแล้วยังมีรูปปั้น วัด และถูกห้อมล้อมไปด้วย ป่าดงดิบ แต่ในช่วงสงครามเวียดนาม ทหารเวียดนามได้ใช้ปราสาทหมีเซินเป็นกองบัญชาการ ฝ่ายอเมริกันจึงได้นำเครื่องบินทิ้งระเบิดบริเวณนี้ โบราณสถานจำนวนมากจึงถูกทำลายไป ทำให้ปัจจุบันเหลือปราสาทเพียง 22 หลัง
ปราสาทหมีเซินสร้างด้วยศิลปะจามโบราณในสมัยศตวรรษที่ 4 เพื่อใช้เป็นศาสนสถานสำหรับบูชาพระศิวะ ตามความเชื่อในศาสนาฮินดู อยู่ในจังหวัดกว๋างนาม ภาคกลางของประเทศเวียดนาม ตั้งอยู่บริเวณที่ราบต่ำ มีภูเขาโอบล้อม เนื้อที่ประมาณ 2 ตารางกิโลเมตร ประกอบด้วยปราสาททั้งหมด 73 หลัง นอกจากตัวปราสาทแล้วยังมีรูปปั้น วัด และถูกห้อมล้อมไปด้วย ป่าดงดิบ แต่ในช่วงสงครามเวียดนาม ทหารเวียดนามได้ใช้ปราสาทหมีเซินเป็นกองบัญชาการ ฝ่ายอเมริกันจึงได้นำเครื่องบินทิ้งระเบิดบริเวณนี้ โบราณสถานจำนวนมากจึงถูกทำลายไป ทำให้ปัจจุบันเหลือปราสาทเพียง 22 หลัง
ภาพจาก : http://www.all-free-photos.com
ภาพจาก: http://travel.nationalgeographic.com/travel/365-photos/my-son-sanctuary-vietnam/
ที่ตั้ง
จังหวัดกว๋างนาม ภาคกลางของประเทศเวียดนาม
การขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก
ปราสาทหมีเซินได้รับลงทะเบียนเป็นมรดกโลกในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 23 เมื่อปี พ.ศ. 2542 ที่เมืองมาร์ราเกช ประเทศโมร็อกโก โดยมีคุณสมบัติตรงตามข้อกำหนดและหลักเกณฑ์ในการพิจารณามรดกโลด้านวัฒนธรรมจำนวน 2 ข้อ คือ ดังนี้
(ii) เป็นสิ่งที่มีอิทธิพลยิ่ง ผลักดันให้เกิดการพัฒนาสืบต่อมาในด้านการออกแบบทางสถาปัตยกรรม อนุสรณ์สถาน ประติมากรรม สวน และภูมิทัศน์ ตลอดจนการพัฒนาศิลปกรรมที่เกี่ยวข้อง หรือการพัฒนาการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ ซึ่งได้เกิดขึ้นในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง หรือบนพื้นที่ใดๆ ของโลกซึ่งทรงไว้ซึ่งวัฒนธรรม
(iii) เป็นสิ่งที่ยืนยันถึงหลักฐานของวัฒนธรรมหรืออารยธรรมที่ปรากฏให้เห็นอยู่ในปัจจุบันหรือว่าที่สาบสูญไปแล้ว
อ้างอิง :
วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี. มูลนิธิวิกิมีเดีย. “หมีเซิน” [ระบออนไลน์]. แหล่งที่มา http://th.wikipedia.org/wiki/หมีเซิน (8 เมษายน 2557)
UNESCO World Heritage Centre. “My Son Sanctuary” [online]. Available http://whc.unesco.org/en/list/949 (25 March 2014).
